اوتیت میانی و اوتیت داخلی در سگ‌ها
اوتیت به معنای التهاب گوش است. اوتیت میانی یعنی التهاب بخش میانی گوش سگ‌ها و اوتیت داخلی به معنای التهاب گوش داخلی در آنهاست. هر دوی این بیماری‌ها معمولا به علت عفونت باکتریایی رخ می‌دهند. نژاد‌هایی با گوش‌های بلند و افتاده که موی زیادی هم دارند، مثل کوکر اسپانیل، لابرادور رتریور و اسپرینگر اسپانیل بیشتر از سایرین به عفونت گوش مستعدند.
علائم و انواع عفونت گوش در سگ‌ها
علائم قابل مشاهده در موارد مبتلای به اوتیت، میانی یا داخلی بستگی به شدت و وسعت عفونت دارد. این عارضه می‌تواند در حالت خفیف، حتی بدون علامت باشد و در مراحل پایانی تا درگیری دستگاه عصبی (مغز) هم پیش برود. علائم عفونت گوش در سگ‌ها شامل درد در هنگام باز کردن دهان، بی‌میلی به جویدن، تکان دادن سر، پنجه زدن به گوش، کج کردن سر، خوابیدن به سمت گوشی که درد می‌کند و عدم‌تعادل در حرکت می‌شود. اگر هر دو گوش درگیر باشند، علائم شدیدتر مثل تاب دادن سر، تلو تلو خوردن و کری حادث می‌شوند.
افزون بر این، ممکن است استفراغ و تهوع، یکی نبودن قطر مردمک‌ها، قرمزی گوش‌ها، ترشحات از گوش، پرده‌ی گوش خاکستری رنگ و باد کرده و در موارد شدید، علائمی عصبی مثل آسیب به عصب صورت (ناتوانی در پلک زدن یا فلجی صورت) دیده شوند.
علل عفونت گوش در سگ‌ها
باکتری‌ها عوامل اولیه‌ی دخیل در التهاب گوش میانی یا داخلی اند. سایر میکروارگانیسم‌ها مثل مخمر مالاسزیا، قارچ آسپرژیلوس و جرب گوش می‌توانند زمینه‌ساز این بیماری شوند. از علل دیگر این عارضه می‌توان به ضربه به بدن (تصادف با ماشین) یا وجود تومور یا پولیپ در گوش و حضور یک جسم خارجی در گوش اشاره کرد.
تشخیص عفونت گوش در سگ‌ها
ابتدا می‌بایست مجرای گوش را بوسیله‌ی اتوسکوپ مشاهده نمود. افزون بر این، یکی از روش‌های تشخیصی در بیماران مبتلای به التهاب گوش داخلی و خارجی، مرینگوتومی است که در این تکنیک یک سوزن نخاعی به داخل گوش و پرده‌ی صماخ وارد می‌شود تا کمی از مایع داخل گوش را برای آزمایش‌های میکروسکوپی بردارند. این روش کمک می‌کند که عامل بیماری‌زا (قارچ یا باکتری) را تشخیص دهیم. سایر تست‌ها شامل آنالیز مایع مغزی-نخاعی درون جمجمه، آنالیز ادرار، آزمایش خون، سی تی اسکن یا ام آر آی می‌شود.
درمان عفونت گوش در سگ‌ها
اگر عفونت گوش شدید و ناتوان‌کننده باشد، ممکن است سگتان را بستری کنند و علاوه بر پیش بردن درمان، او را به لحاظ علائم عصبی تحت نظر بگیرند. بیمارانی که وضعیت بهتری دارند را می‌توان در منزل درمان کرد که بدین منظور داروهایی مثل قطره‌های آنتی‌بیوتیک موضعی تجویز می‌شوند. بیشتر عفونت‌های باکتریایی در مراحل اولیه با یک درمان تهاجمی از بین می‌روند و عود مجدد ندارند. با این حال، اگر عود کردند ممکن است به درناژ جراحی (به منظور تخلیه‌ی چرک) نیاز باشد.
سبک زندگی و مدیریت بیماری
سگتان باید حتما دو هفته پس از بهبود توسط دامپزشک مجددا معاینه شود.
پیشگیری از عفونت گوش در سگ‌ها
تمیز کردن گوش‌ها می‌تواند از بروز این بیماری جلوگیری کند. مراقب باشید که بیش از حد این کار را انجام ندهید و هرگز به داخل کانال گوش وارد نشوید زیرا این کار می‌تواند باعث صدمات جدی به گوش شود. پس از حمام کردن سگ‌ها، از خشک بودن داخل گوششان اطمینان حاصل کنید. زیاد با گوش‌ها بازی نکنید. درخصوص سایر نکات بهداشتی هم از دامپزشکتان مشورت بگیرید.
ترجمه شده است از: Dog ear infection
تصویر از: lovetoknow
تهیه شده توسط تیم تولید محتوای آراز