خوکچه هندی (guinea pigs) حیوانی است که بسیاری از “اولین” ها را به خودش اختصاص داده است. او اولین جونده‌ای است که به خانه های انسان‌ها راه پیدا کرد. یکی از اولین پستانداران کوچک بود که به فضا فرستاده شد (در نهم مارچ 1961 به همراه یک موش و سگ). همچنین او یکی از اولین گزینه‌های خوب به عنوان حیوان خانگی برای بسیاری افراد است
تاریخچه و منشاء
بحث جالبی در مورد ریشه نام خوکچه هندی است چراکه خوکچه هندی‌ها نه اهل هند و گینه نو هستند و نه واقعا خوک هستند! در عوض، جونده‌ای از علفزارهای آمریکای جنوبی است که سرخپوست‌های اینکان (Inkan) آنها را اهلی کرده‌اند. آنها این حیوانات را برای مصرف غذایی نگهداری می‌کردند. پخت این حیوانات بی‌شباهت به شیوه پخت بچه خوک نبوده است. از دیگر دلایل نگهداری این حیوانات قربانی کردن آنها برای خدایان بوده است. کاشفان اروپایی که از دنیایی جدید باز می‌گشتند این حیوان را به همراه خود به اروپا آوردند. این حیوان در دهه 1770 به عنوان حیوان خانگی و فانتزی به آمریکا آورده شد.
خوکچه‌های هندی بیشتر شبیه به جوندگانی مانند خرگوش هستند تا موش. خوکچه هندی‌های اهلی معمولا حدود 25 تا 30 سانتی‌متر طول و به هنگام بلوغ وزنی بین 900 تا 1300 گرم دارند. این جونده پاهای کوتاه و بدنی تپل و بدون دم دارند. برخلاف بسیاری دیگر از جوندگان ، خوکچه هندی‌ها خوب از جایی بالا نمی‌کشند و غذا را با پاهای خود بر نمی‌دارند یا برای آینده خود غذا ذخیره نمی‌کنند. متوسط طول عمر آنها چیزی بین 5 تا 10 سال است.
ظاهر
رنگ خوکچه‌های هندی خانگی از قهوه‌ای آگوتی (مانند خویشاوندان وحشی‌شان) تا نقره‌ای براق و یاسی متغیر است. حتی رنگ لاک لاکپشت نیز (ترکیبی از سفید، قرمز و مشکی) نیز در آنها دیده می‌شود. بعضی از آنها پوشش مویی نرمی دارند و برخی دیگر مانند پانک-راکرها موهایی همیشه ایستاده دارند. می‌توانید خوکچه هندی آمریکایی با موهای کوتاه یا از مدل به اصطلاح فشن با موهایی به بلندی 40 تا 45 سانتی متر بگیرید. تنوع آنها تقریبا بی انتهاست.
نگهداری
یک خوکچه هندی خوشحال و سالم به ملاحظات نگهداری مختلفی نیاز دارد. میزان مدفوع آنها بسیار زیاد است. هر ظرف ناپایداری در اطرافشان را وارونه می‌کنند و ممکن است در ظرف غذا یا آبشان ادرار یا مدفوع کنند و در بطرهای اطراف قفسشان غذای نیم جویده و بزاق دهانشان را بریزند. با این پیش‌زمینه ذهنی باید بدانید که حفظ سادگی در محل زندگی خوکچه هندی بهترین شیوه است.
یک قفس پلاستیکی، فلزی یا سیمی با ابعاد حداقل 46 در 46 سانتی متر فضای کافی برای یک خوکچه هندی بالغ را فراهم می‌کند. البته بدیهی است که هر چه این میزان فضا بیشتر باشد آنها بیشتر لذت می‌برند. از آن‌جا که خوکچه ها در بالا رفتن و جهیدن خوب عمل نمی‌کنند، قفسی با ارتفاع بین 22 تا 25 سانتی‌متر برای او کافی است. در این حالت میتوان بالای قفس را باز گذاشت. مسلما اگر حیوانات شکارچی دیگری مانند یک گربه فضول یا سگ در خانه دارید باید بالای قفس کاملا پوشیده باشد. کف قفس نیز می‌تواند یکدست یا سیمی باشد. مش سیمی (توری) در کف قفس با ابعاد 12 در 38 میلی متر می‌تواند خطر آسیب به پا را به حداقل برساند اما با این حال کف یکپارچه ارجحیت دارد.
خوکچه‌های هندی نیاز به مراقبت‌های خانگی خیلی خوب دارند. باید برایش بستری بسیار تمیز، جاذب و نسبتا عاری از گرد و خاک فراهم کنید که به آسانی قابل تعویض نیز باشد. از نوارهای کاغذهای باطله و تراشه‌های چوبی میتوان به عنوان مثال خوبی از بستر مناسب نام برد. از استفاده از تراشه‌های درخت سدر (نوعی درخت شبیه به کاج) و هر نوع چوبی که روغن داشته باشد پرهیز کنید.
بستری که از چوب ذرت تشکیل شده باشد اغلب دارای باکتری‌ها و قارچ‌هاست و از اینرو توصیه به استفاده از آن نمی‌شود. هر بستری که استفاده می‌کنید باید آن را به طور منظم تعویض کنید تا از انباشته شدن آمونیاک ناشی از ادرار و مدفوع خوکچه هندی در آن جلوگیری کنید. آمونیاک می‌تواند اثرات نامناسبی در حیوان شما بگذارد و باعث تحریک بینی، ریه و چشم‌های او شود. در صورتیکه به این موضوع توجه نشود می‌تواند به یک مسئله مرگبار برای حیوان خانگی شما تبدیل شود. تهویه هوای مناسب یک ضرورت در نگهداری خوکچه هندی است. در صورتیکه کف قفس یکپارچه است باید بستر او حداقل دوبار در هفته تعویض شود.
خوکچه های هندی نیاز به فضایی برای مخفی شدن دارند. یک جعبه مقوایی یا چوبی در دار راه حل خوبی برای این نیاز آنها است. در صورتیکه حیوان جعبه‌ها را جوید یا کثیف کرد، آنها را عوض کنید. اگرچه، این جونده‌ها به خوبی بالا نمی روند، اما همچنان دوست دارند از سطوح شیب دار و تاقچه‌های کم ارتفاع و ایمن بالا بروند. آنان از جستجو و غوطه‌ور شدن در یونجه و کاه نیز لذت می برند.
تغذیه
خوکچه‌ها مخلوقات عادتند. آنها به راحتی تغییری در بافت، ظاهر، مزه و ارائه غذا و آب شان را نمی‌پذیرند. در هنگام غذا به خوکچه هندی خود از غذاها و سبزیجات دیگر مخصوصشان را بدهید تا به تغییر و تنوع عادت کنند.
نیازهای تغذیه‌ای برای خوکچه هندی بالغ عقیم شده، مادر بدون شیر دهی، خوکچه هندی بی تحرک و … به خوبی سایر پستاندارن کوچک گیاهخوار به پایه گذاری نشده است. پلت تازه خوکچه هندی ( 18 تا 20 درصد پروتئین و 10 تا 16 درصد فیبر) بخش اصلی رژیم غذایی این حیوان را تشکیل می‌دهد.
ویتامین C را به آب آشامیدنی حیوان بیافزائید. ویتامین C حساس به نور بوده و 50 درصد از خاصیت خود را طی 24 ساعت اول از دست می دهد. بطری حاوی ویتامین C را با فویل یا یک جوراب بپوشانید، آب را عوض کنید و روزانه مقداری ویتامین C به آن اضافه کنید. بسیاری از خوکچه ها از طعم قرص های جویدنی ویتامین C خوششان می آید و می توان نحوه خوردن آن را به آنها آموزش داد. مقدار ویتامین C مطلوب روزانه یک یا دو میلی‌گرم به ازای هر 100 گرم وزن حیوان می باشد . میانگین وزن خوکچه بالغ نر 900 تا 1200 گرم و خوکچه بالغ ماده 700 تا 900 گرم می باشد . از آنجائیکه ویتامین C حلال در آب بوده و کلیه ها مازاد آن را دفع می کنند ، به ندرت مشکل از مصرف بیش از حد آن به وجود میاید.
دغدغه‌ها ویژه‌ی خوکچه هندی
از آنجائیکه حیوان خانگی شما در شب فعالیت بیشتری دارد ، در طول روز نیاز به گذراندن ساعات آرام برای استراحت دارد . قفس را در فضایی دور از سروصدا و هیجان قرار دهید. خوکچه های هندی در هوای سرد مقاومت بیشتری دارند تا هوای گرم. دمای بالا همراه با رطوبت بالا ممکن است موجب گرمازدگی حیوان شود. قفس را در اتاق در معرض نور مستقیم خورشید قرار ندهید و دمای اتاق را بین 18 تا 20 درجه سانتی گراد ثابت نگه دارید.
تمامی خوکچه های هندی باید در رژیم غذایی خود ویتامین C (اسید اسکوربیک) دریافت کنند. بدن آنها مانند بدن انسان قارد به ساخت ویتامین نیست. اگرچه به پلت‌های تجاری ویتامین C افزوده می شود، اما این قرص‌ها اغلب در عرض 5 الی 6 هفته از تاریخ روی بسته بندی خاصیت خود را از دست می دهند.
اگر حیوان خانگی شما به اندازه کافی ویتامین C دریافت نمی‌کند، در این صورت به آنها سبزیجات و میوه مانند گواوا (میوه نواحی حاره ای آمریکا) ، پرتقال و لیمو با پوست، جعفری، جوانه بروکسل، کلم بروکلی، کلم برگ، گیاه خردل و کیل به آنها بدهید که همگی دارای 20 میلی گرم ویتامین C یا بیشتر در هر 28 گرم داشته باشند.
