ارائه‌ی جزئیات به پزشک معالج به جهت کمک در تشخیص و درمان بیماری‌های پوستی بسیار حائز اهمیت است. زیرا این بیماری‌ها می‌توانند علامت برخی از بیماری‌های سیستمیک (عمومی در بدن) مانند پرکاری غده‌ی فوق کلیوی، لوپوس اتروماتوز سیستمیک و غیره باشد.
مواردی که صاحب حیوان باید در این خصوص به دامپزشک ارائه دهد عبارتند از:
۱. داشتن سابقه‌ی ریزش مو و ناحیه‌ای که ریزش مو در آنجا شدید است.
۲. وجود علائمی مانند خارش، گاز زدن و لیسیدین، بخش یا بخش‌های خاصی از بدن،
۳. درجه‌بندی میزان خارش از ۱ تا ۱۰ به ترتیب ضعف تا شدت علائم در مورد ۲،
۴. مشکلات پوستی مستمر و تکرار‌شونده در فصول خاص،
۵. سابقه‌ی آلودگی حیوان به کک و سایر انگل‌های خارجی،
۶. جنس جای خواب و محل استراحت حیوان (پشم یا کتان یا نایلونی)،
۷. تماس با پر پرندگان،
۸. جنس فرش خانه‌یتان،
۹. رژیم غذایی حیوان،
۱۰. مکان‌هایی که خارش حیوان آنجا تشدید می‌شود (داخل محیط منزل یا خارج از آن)،
۱۱. در اتباط بودن حیوان با دود (دخانیات و عود)
۱۲. داشتن سابقه‌ی حساسیت دارویی،
۱۳. توضیح دقیق در مورد بوی بدن، تغییرات رنگدانه‌ای در پوست و تغییر در نوع بافت پوست،
۱۴. داشتن شوره و نقاطی که در درگیر شوره هستند،
۱۵. نحوه‌ی شست‌شو و اصلاح حیوان،
۱۶. تعداد دفعات شست و شو و نوع شامپوی مورد استفاده،
۱۷. در ارتباط بودن با سایر حیوانات مشکوک به بیماری‌های پوستی در داخل یا خارج از خانه.
۱۸. داشتن سابقه‌ی بیماری‌های پوستی در افرادی که با حیوان در ارتباط هستند،
۱۹. سابقه‌ی بیماری‌های پوستی که حیوان به آنها مبتلا بوده، نوع درمان و داروهای مورد استفاده،
۲۰. داشتن گل و گیاه در محیط زندگی حیوان.
داشتن تاریخچه دقیق از حیوان کمک شایان توجهی به تشخیص، انتخاب نوع درمان و نتیجه گیری از درمان خواهد کرد.