پرندگان هم مشابه نوزاد انسان، جهان را با دهانشان کشف میکنند. طوطیها از منقار خود برای کار با اشیا، جویدن و خردکردن غذاهای سفت مثل مغزها و دانهها و به عنوان یک عضو کمکی به منظور بالا رفتن از سطوح استفاده میکنند.
در حین بالا رفتن از جایی، پرندگان معمولا اول منقارشان را به آن سطح میرسانند، آن را میگیرند و سپس بدنشان را بالا میکشند. بسیاری از مردم متوجه این رفتار طبیعی پرندگان نیستند و به اشتباه آن را گازگرفتن تصور میکنند.
پرندهها به طور طبیعی گاز نمیگیرند.
برخلاف آنچه که اغلب مردم باور دارند، پرندهها ذاتا گاز نمیگیرند. به تصور بسیاری از ما، پرندگان چون ذاتا بداخلاق و تهاجمی هستند، گاز میگیرند. درصورتی که بیشتر پرندگان هنگامی شروع به گاز گرفتن میکنند که از دستان انسانها بترسند. مصداق بازر این موضوع را در جوجهها میتوان مشاهده کرد. جوجهها چون هنوز یاد نگرفتهاند که از دستان انسانها بترسند، هر چقدر که به بدنشان دست بزنیم هم باز گازمان نمیگیرند. درحالیکه وقتی به سر یا پاهای بسیاری از پرندگان بالغ دست میزنیم، به انگشت ما نوک میزنند یا گازش میگیرند.
چگونه پرندهیمان را از گاز گرفتن باز داریم؟
پرندگان خیلی خوب عواطف انسانی را حس میکنند و متوجه ترس یک فرد از خودشان میشوند. به منظور جلوگیری از گازگرفتن پرنده در زمانی که میخواهید او را گرفته و روی دست خود بنشانید؛ باید انگشتانتان را محکم و با اعتماد به نفس جلوی پرنده و در حدفاصل شکم و پاهایش بگیرید. همزمان لفظ “بیا بالا” را با صدایی واضح و یک لحن و ولوم مشابهِ هر دفعه بگویید. حتی اگر پرنده داشت با منقارش تلاش میکرد که بدنش را روی انگشت شما بکشد، شما باید دستتان را ثابت نگهدارید و آن را نلغزانید. محکم و ثابت نگهداشتن انگشت، کلید اصلی این کار است. همانطور که شما نمیخواهید روی یک سطح لغزان پا بگذارید، پرندهها هم دوست ندارند. حتی اگر پرنده دستتان را محکم گاز گرفت تا خودش را بالا بکشد، شما به هیچ وجه نباید دستتان را عقب بکشید یا فریاد بزنید. این کار به سادگی به پرنده یاد میدهد که از حرکت کردن دست شما بترسد و اگر شما جیغ بزنید، از خود شما هم بترسد.
کل این فرآیند فقط یک دفعه اتفاق میافتد که پرنده روی دست ما بیاید، ما دستمان را عقب بکشیم و پرنده به زمین بیافتد و از دست ما بترسد یا وقتی از منقارش برای بالا آمدن از دست استفاده میکند، با یک جیغ ما وحشت کند و دفعهی بعد، از آمدن روی دستمان مضطرب شود. اگر با قراردادن دستتان برای بالا آمدن پرنده راحت نیستید، میتوانید از یک چوب محکم برای این منظور استفاده کنید.
همه چیز برای جلوگیری از گازگرفتن، یادگرفتن زبان بدن پرندگان است!
مشابه انسانها، پرندگان هم خلقیات و روحیاتی دارند که از این رو باید به آنها فرصت انتخاب داده شود. از آنجایی که بیشتر پرندگان نمیتوانند برای برقراری ارتباط، صحبت کنند؛ فهمیدن زبان بدن آنها کلید اصلی برقراری ارتباط با آنها و پیشبینی حرکاتشان مثل گاز گرفتن است.
وقتی پرندهها دوست ندارند که از چوب به روی دستمان یا یک چوب دیگر بیایند، معمولا به طرف جلو خم میشوند، پرهای خود را پف میکنند، مردمکشان گشاد میشود و کمی دهانشان را باز میکنند. اینها نشانههای عدم تمایل پرنده به روی دست آمدن در آن لحظه است. اگر دیدید که پرندهیتان اینگونه رفتار میکند، بهترین راه پا پس کشیدن و عدم اعمال فشار در آن زمان است. برای چند دقیقه به پرنده استراحت بدهید و سپس دوباره تلاش کنید.
برخی اوقات همین اجازه دادن به پرنده برای تصمیمگرفتن راجع به اینکه چه زمانی روی دست بیاید درمقایسهی با اینکه بخواهیم او را مجبور کنیم، کل فرآیند را راحتتر میکند.
بعضی پرندگان در نهایت دست صاحبشان را برای قدم گذاشتن روی آن، امن تشخیص میدهند؛ اما بسیاری از آنها نسبت به دست افراد بیگانه ترس دارند. بنابراین فرقی نمیکند که چقد پرندهیتان در برابر افراد ناشناس، دوستانه یا با آرامش به نظر میرسد؛ اما سایرین بخصوص در موقعی که تحت نظر شما نیست، نباید اجازه داشته باشند که به او دست بزنند چون ممکن است گاز گرفته شوند.
چه کنیم اگر توسط پرندهای گاز گرفته شدیم؟
تمام پرندگان فقط یکی دوبار گاز میگیرند. نکتهی مهم در مدیریت آن، متوقف کردن این رفتار پیش از آن است که از کنترل خارج شود. بدترین کاری که وقتی پرندهای گازتان گرفت، میتوانید برای متوقف کردن او انجام دهید، فریاد کشیدن سر او است. انجام دادن اینکار باعث تشویق شدن پرنده با توجهشدن به او و درنتیجه تشدید گاز گرفتن میشود. بسیاری از صاحبان بیآنکه بدانند، این کار را انجام میدهند و پرنده هم چون میبیند که توجه صاحبش به او وقتی که گازش گرفته جلب میشود، این کار را بیشتر انجام میدهد. بنابراین به گاز گرفتن ادامه میدهد.
چنانچه پرندهای گازتان گرفت، بهترین کار به آرامی پایین آوردن او است. این کار دقیقا مشابه کودکی است که اوقات تلخی میکند و ما هم به بازی کردن با او وقفه میدهیم و دور میشویم. سعی کنید که این رفتار پرنده را تصدیق و تشویق نکنید. وقتی پرنده آرام شد و زبان بدنش نشان میداد که آمادهی روی دست آمدن است، به سمت او بازگردید و او را بالا بیاورید.
به پرنده اشیا امنی برای گاز گرفتن بدهید
پرندگان از دهانشان برای حفظ تعادل، خوردن و کشف محیط اطرافشان استفاده میکنند. برخی نژادهای طوطی مثل کاکادو، کاسکو و ماکائو نیاز ذاتی به جویدن دارند و باید همیشه برای آنها اسباببازیهای چوبی، مقوایی یا چرمی برای گازگرفتن تهیه کرد تا به وسائل خانه یا سایر اشیا نامناسب آسیب نزنند.
با دراختیار گذاشتن وسائل امنی که پرنده آنها را خرد کند، میتوانید نیاز آنها به جویدن را ارضا کنید و همچنین به آنها یاد بدهید که برخلاف انگشتان انسان، اسباب بازیها برای گازگرفتن مناسب هستند.
ترجمه شده است از: how to train birds not to bite
تصویر از: petmd
تهیه شده توسط تیم تولید محتوای آراز