اینکه بدانیم سگمان چقدر به پیادهروی نیاز دارد، به عوامل مختلفی مثل نژاد، سن و سطح انرژی او و همچنین اوقات فراغت ما بستگی دارد. اگر طبق نظر دامپزشک، ممنوعیتی از این بابت وجود نداشته باشد، سگها فارق از هر شرایطی که دارند، نیاز به فعالیت بدنی روزانه و ترجیحا پیادهروی دارند.
در ادامه فاکتورهای مختلفی را بررسی میکنیم تا طبق آنها بتوانیم میزان نیاز روزانهی سگمان به پیاده روی را تخمین بزنیم. در این باره میتوانید از دامپزشکتان هم کمک بگیرید.
نژاد سگ
پیش از هر چیز به نژاد سگتان توجه کنید. نژادهای کاری یا ورزشی مثل پوینترها، کولیها و شفردها احتمالا درمقایسه با سگهای زینتی مثل یورکشایرتریر و پاپیلون نیاز بیشتری به تحرک دارند.
برخی سگها ذاتا ورزشکارند و برخی هم تنبل! تمایل آنها به تحرک علاوه بر نژاد، تحت تاثیر روحیات فردی آنها هم هست. سگهای زیادی از نژادهای پر جنب و جوش دیدهایم که چندان علاقهای به حتی راه رفتن ندارند و در عوض سگهای زیادی هم از یک نژاد نسبتا کم تحرک هستند که بیشتر از صاحبانشان فعالیت بدنی دارند!
سن
سگهای جوانتر سطح انرژی بالاتری دارند و در کل نسبت به سگهای میانسال (۵ تا ۸ ساله) و مسن (۹ سال به بالا) نیاز بیشتری هم به تحرک دارند. سگها جوان نسبت به سگهای پیرتر زمان بیشتری را هم به بازی کردن اختصاص میدهند.
اما باز هم استثاعاتی به این قانون وارد است. همیشه درنظر داشته باشید که سگهای میانسال و مسن احتمالا از آرتریت (التهاب مفصل)، آتروفی (تحلیل) عضلانی یا سایر بیماریها مثل کمکاری تیروئید یا دیابت رنج میبرند که این امراض باعث کاهش بنیهی آنها میشوند. شاید آنها به لحاظ روانی شدیدا اشتیاق به تحرک داشته باشند، اما از نظر جسمی توان آن را ندارند.
میزان تحمل سگتان به مقادیر مختلف تحرک
بیشتر سگها اگر از وضعیت جسمانی خوبی برخوردار باشند، میتوانند روزی ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پیادهروی را تحمل کنند. بعضی از سگهایی که سلامت جسمانی بسیار خوبی دارند، تا ۲ ساعت پیادهروی سخت یا حتی بیشتر را هم تاب میآورند. ولی سگهای چاق یا دارای اضافه وزن در طول ۱۰ دقیقه پیادهروی هم شاید شدیدا له له بزنند و نیاز باشد چندین بار توقف کنید تا نفسشان جا بیاید.
برای برآورد مقدار زمان مناسب برای پیادهروی سگتان باید شرایط فعلی سلامتش را بسنجید. بدین منظور یکبار که سگتان را بیرون راه میبرید، به سطح انرژی او توجه کنید. اگر سگتان با اشتیاق پیادهروی را شروع کرد، دائم جنب و جوش داشت و قلاده را برای پیادهروی بیشتر میکشید، میزان انرژی بالایی دارد. اما اگر بعد از ۲۵ تا ۳۰ دقیقه راه رفتن سرعتش کم شد، یعنی احتمالا خسته شدهاست. اگر هم سگتان میانهی خوبی با ورزش نداشته باشد، زیاد لهله میزند و بیشتر با حرکاتی مثل نگاه کردن یا بو کشیدن، به محیط اطرافش توجه دارد.
سگی که خسته شده برمیگردد تا به مسیر خانه نگاه کند، سرعتش را کم میکند، حتی انقدر آرام راه میرود که از سرعت شما هم میکاهد. در چنین شرایطی مسیری که طی کردهاید را به خاطر بسپارید و دفعه بعد مسافت کمتری راه بروید چون باید زمانی را هم برای بازگشت به منزل صرف کنید.
نه تنها باید به مقدار زمانی که از آن به بعد سگتان آهسته راه میرود، توجه کنید؛ بلکه باید وقتی به خانه رسیدید، رفتارش را هم زیر نظر بگیرید. اگر آب نوشید و فورا به داخل تختش رفت و برای ساعتها آنجا دراز کشید، یعنی بیش از حد تحرک داشتهاست. اگر سگتان حین راه رفتن یا بعدش که استراحت میکرد، کمی میلنگید، به این معناست که خیلی بیشتر از حد توانش به او فشار وارد شدهاست. دفعه بعد باید مسیر کوتاهتری را انتخاب کنید.
تحمل یک سگ رابطه مستقیمی با سلامتی او دارد. مثل انسانها، از سگی برای ماهها یا سالها بیتحرک بوده، توقع نداشته باشید که بتواند ساعتها راه برود. کمی به او آسان بگیرید تا تدریجا هفته به هفته میزان تحرکش بیشتر شود. با افزایش بنیهی جسمانی او طی مدت طولانی و تنظیم وضعیت بدنیاش، باعث جلوگیری از آسیب و درد میشوید.
سگهای مسنتر شاید کمی نیاز به حمایت از جانب ما داشته باشند. قلادههای سینهای و کمری گزینههای مناسبی هستند که باعث کاهش فشار بر روی ستون فقرات و پخششدن وزن میشوند. توجه داشته باشید که قلاده را بیش از حد نکشید و سگ در هوا معلق نشود تا به کمر یا شکمش آسیب وارد نشود.
برنامهی شما
براساس آنچه که CDC پیشنها کرده، توصیه میشود سگها هفتهای ۱۵۰ دقیقه تحرک داشته باشند. اگر تلاش کنید که به این میزان دستیابید، کیفیت زندگی حیوان خانگیتان را به طور قابل توجهی افزایش دادهاید. اما اکثر ما زندگی پرمشغلهای داریم و بعضی روزها اصلا وقت کافی برای پیادهروی نداریم. در این شرایط میتوانید از کسی برای این منظور کمک بگیرید. اگر چنین امکانی را هم نداشتید، حتما روزی ۱۰ تا ۱۵ دقیقه راهرفتن را در برنامهیتان بگذارید یا حداقل هفتهای ۲ تا ۳ بار سگتان را بیرون ببرید. افزون بر این، اگر حیاط دارید، میتوانید در آنجا هم کمی بازی و ورزش کنید. تردمیل هم برای سلامتی آنها مناسب است، هرچند که باعث تخلیهی روانی آنها نمیشود. سگها فقط برای راه رفتن به پیادهروی نمیروند، بلکه کشف دنیای اطراف و ماجراجویی به سلامت روحی آنها هم کمک میکند.
اگر وقت کافی برای پیادهروی ندارید، خانهتان هم حیاطدار نیست یا سگتان در یک شرایط جسمانی نامناسبی قرار دارد که امکان پیادهروی برایش مقدور نیست؛ روی فعالیتهای بدنی ملایمتر بوسیلهی اسباببازیهای فکری تمرکز کنید. سگها میتوانند زمان زیادی را با یک “اسباببازی گلابی” (موجود در پتشاپها) بازی کنند و آن را بخاطر تشویقی درونش، دور تا دور خانه بغلتانند. همواره توجه داشته باشید که سگها علاوه بر فعالیت جسمی، نیاز به فعالیت فکری هم دارند. بنابراین از بازیهای چالشی مخصوصا با اسباببازیهایشان غافل نشوید.
ترجمه شده است از: how often should you walk your dog
تصویر از: petmd
تهیه شده توسط تیم تولید محتوای آراز