بیماری نیوکاسل یک عفونت ویروسی است که معمولا در ماکیان (مرغ، بوقلمون و اردک) دیده می‌شود اما ممکن است پرندگان خانگی را هم مبتلا کند. این بیماری که باعث اختلالات متعددی در ریه‌ها و مجاری هوایی می‌شود، متاسفانه هنوز هیچ‌گونه درمانی ندارد. پرندگان مبتلا به این بیماری می‌توانند به سرعت عفونت را میان پرندگان سالم منتشر کنند.
علائم نیوکاسل و انواع
علائم نیوکاسل شامل:
• کاهش اشتها
• کاهش وزن
• عطسه
• ترشحات بینی
• ترشحات چشم
• مشکلاتی در نفس کشیدن
• اسهال (معمولا زرد روشن یا سبز)
• عدم تعادل
• اسپاسم
• حرکات سریع سر
مراحل پیشرفته‌ی نیوکاسل باعث حرکات سریع و ناخودآگاه، فلجی پاها یا بال‌ها، چرخش گردن، قرار گرفتن سر در موقعیت غیرطبیعی و گشادشدن مردک‌ها می‌شود. با این حال تمامی مبتلایان این علائم را نشان نمی‌دهند و شاید پرنده پیش از آنکه علائم بیماری‌اش واضح شوند، بصورت ناگهانی بمیرد.
علل
بیماری نیوکاسل بوسیله‌ی ترشحات تنفسی پخش‌شده در هوا، آب و غذای آلوده، مدفوع، محیط آلوده (مثل قفس‌ها) منتقل می‌شود. با این حال، تماس مستقیم با پرنده‌ی مبتلا اصلی‌ترین علت ابتلای به این بیماری است. نیوکاسل بین انسان‌ها و پرندگان مشترک نیست.
درمان نیوکاسل
چون نیوکاسل درمانی ندارد، پس آنکه تشخیص داده شود، دامپزشک پرندگان مبتلا را فورا قرنطینه کرده و احتمالا معدوم می‌کند. همچنین هر مورد مشکوکی به نیوکاسل باید به مراجع قانونی گزارش داده‌شود تا از شیوع گسترده‌ی آن میان مراکز تولیدی طیور جلوگیری شود.
پیشگیری از نیوکاسل
با آنکه واکسیناسیون و رعایت بهداشت تنها اقداماتی است که می‌توان برای مقابله‌ی با نیوکاسل اتخاذ کرد، اما تزریق واکسن نیوکاسل مرغی به پرندگان زینتی مثل طوطی‌سانان اصلا توصیه نمی‌شود. پرندگان زینتی و غذای آنها را از مراکز معتبر خریداری کنید. پرنده‌ی جدید را تا دو هفته دور از سایرین نگه‌دارید و پس از آنکه از سلامتش اطمینان حاصل کردید، کنار بقیه نگه‌دارید.
ترجمه شده‌است از: Newcastle disease
تصویر از: priory
تهیه شده توسط تیم تولید محتوای آراز
